Ebla nomo estas kunmetaĵo kun almova adverba flankelemento.
La elemento estas adverbo, do la finaĵo -n ne indikas veran akuzativon.
Sube estas citaĵo el Plena Analiza Gramatiko, §309.3, "Konservo de finaĵoj":
La finaĵo n, signanta almovon, regule persistas ĉe adverboj: antaŭeniri, antaŭenpuŝi; flankeniri, flankenĵetiĝi; hejmenreveno; malsuprenflugo, malsupreniri, malsuprenĵeti ktp., sed antaŭ iĝi kaj igi oni trovas ĝin nur en supreniĝi (ascendi), malsupreniĝi (descendi) kaj antaŭeniĝi (avanci); cetere oni uzas prepoziciajn prefiksoidojn: deflankiĝiZ (ne: flankeniĝi!), alfundiĝi (ne: fundeniĝi!). Tiel same oni procedas ĉe finaĵa pluformado: alsupra (ne: suprena!). Ĉe prepozicioj oni ĉiam ellasas la finaĵon n: suriri, subiri, eniri, kelkfoje eĉ ĉe substantiva flankelemento: ĉieliro.
Tiaj reguloj estas iomete pedantaj. Mi konjektas, ke ili malpermesas flankeniĝi pro ke oni povus tro facile miskompreni ĝin kiel flank-eniĝi, ktp.