As well as being easier for English speakers, the first form is generally considered the “normal” form. However, it’s not uncommon to swap the order around for emphasis. For example, you could imagine your sentence being used in a dialogue with a jealous partner:
Kara, ĉu vi ŝatas la najbaron?
Ne! Nur vin mi ŝatas!
With that it mind, I don’t think it’s quite correct to say the order doesn’t affect the meaning at all, because it does add a slightly different nuance.
A very common case where it is normal to swap the order around is when asking a question. In that case you usually want the question word to be at the front, even if that word is the object of the sentence. For example:
Kion vi manĝis?
In English the word order is of course swapped too making it “what did you eat?”. The “did” is mysteriously added to distinguish it from “what ate you?”. In Esperanto this contortion is not necessary because the -n makes it clear what is the object and what is the subject.
Here are some more examples of unusual word orders which I found on the Tekstaro:
Tiam ŝajnis al mi, ke jes. Sed ne estis tiel. Ne lin mi amis, sed mian revon pri liberiĝo.
Karulino, ĉu vin mi amoris sur la sofo en la malluma salono?
Tio signifas, ke la frazo estas aparte malfacila, kaj ke nur min li opinias kapabla traduki ĝin.
“Hej!.. Maksim! Kaj ni jam pensis, ke vi ĝuas la liberecon ... Kaj nun vi estas denove ĉi tie ... Kie oni kaptis vin?” surŝutis ni lin per demandoj.