el

Note that da can never be used with something specific, because it represents a quantity of some generic thing, like a liquid or a type of object, or people, etc. See this remark from PIV:

Konsekvence, la subst., kiu venas post da ne devas esti determinata de:
1 la (Kp kvaronjaro estas parto de la jaro^Z k kvaronjaro estas peco da tempo);
2 ĉiuj k tuta (Kp nur kelkaj el ĉiuj voĉdonantoj k kelke da voĉdonantoj);
3 montraj, posedaj k nombraj determinantoj (Kp iom de tiu ĉi kuko k iom da kuko; rento de mil dolaroj k mil dolaroj da rento; la nombro de niaj partianoj^Z k multe da partianoj);

and also

La subst., kiu venas post da, ne povas mem esprimi precizan kvanton (Kp parto de jaro k deko da jaroj; duono de monato k kelke da monatoj).

Definition I.5 of el in PIV says the following:

Prep. montranta […] [l]a aron, kies erojn oni deprenas aŭ abstraktas; la devenon de parto apartigita disde la tuto: unu el ili^Z; du el la plej fortoj; *la plej fortaj el ĉiuj; kelkaj el la ĉefoj^Z […]

So if you want to consider a specific subset of another specific group, you use el. If you want to express a quantity of a generic group or concept, you use da.

Specifically ĉiu(j) and multaj can work fine before el.

ĉiu(j) de tiuj

With or without j means basically the same thing, but the nuance is different: With ĉiu you focus more on the individual thing. Note that ĉiu el tiu is a bit odd, because tiu is one specific thing. You can say ĉio el tio though (because tio can refer to a multitude of things).

ĉiom el tiuj

This is a little odd, because ĉiom expresse a quantity, whilst tiuj expresses specific things. It would then be better to say ĉiom el tio.

multaj el tiuj_ This just means many of those and is fine. It would be weird to say multa el tiuj, because tiuj refers to several specific things, but multa is singular: so this makes no sense; you cannot have many of a bunch of objects that is singular! However, multa el tio does make sense, because tio can be something uncountable (like water).

el

Note that da can never be used with something specific, because it represents a quantity of some generic thing, like a liquid or a type of object, or people, etc. See this remark from PIV:

Konsekvence, la subst., kiu venas post da ne devas esti determinata de:
1 la (Kp kvaronjaro estas parto de la jaro^Z k kvaronjaro estas peco da tempo);
2 ĉiuj k tuta (Kp nur kelkaj el ĉiuj voĉdonantoj k kelke da voĉdonantoj);
3 montraj, posedaj k nombraj determinantoj (Kp iom de tiu ĉi kuko k iom da kuko; rento de mil dolaroj k mil dolaroj da rento; la nombro de niaj partianoj^Z k multe da partianoj);

and also

La subst., kiu venas post da, ne povas mem esprimi precizan kvanton (Kp parto de jaro k deko da jaroj; duono de monato k kelke da monatoj).

Definition I.5 of el in PIV says the following:

Prep. montranta […] [l]a aron, kies erojn oni deprenas aŭ abstraktas; la devenon de parto apartigita disde la tuto: unu el ili^Z; du el la plej fortoj; *la plej fortaj el ĉiuj; kelkaj el la ĉefoj^Z […]

So if you want to consider a specific subset of another specific group, you use el. If you want to express a quantity of a generic group or concept, you use da.

Specifically ĉiu(j) and multaj can work fine before el.

ĉiu(j) de tiuj

With or without j means basically the same thing, but the nuance is different: With ĉiu you focus more on the individual thing. Note that ĉiu el tiu is a bit odd, because tiu is one specific thing. You can say ĉio el tio though (because tio can refer to a multitude of things).

ĉiom el tiuj

This is a little odd, because ĉiom expresse a quantity, whilst tiuj expresses specific things. It would then be better to say ĉiom el tio.

multaj el tiuj

This just means many of those and is fine. It would be weird to say multa el tiuj, because tiuj refers to several specific things, but multa is singular: so this makes no sense; you cannot have many of a bunch of objects that is singular! However, multa el tio does make sense, because tio can be something uncountable (like water).

el

Note that da can never be used with something specific, because it represents a quantity of some generic thing, like a liquid or a type of object, or people, etc. See this remark from PIV:

Konsekvence, la subst., kiu venas post da ne devas esti determinata de:
1 la (Kp kvaronjaro estas parto de la jaro^Z k kvaronjaro estas peco da tempo);
2 ĉiuj k tuta (Kp nur kelkaj el ĉiuj voĉdonantoj k kelke da voĉdonantoj);
3 montraj, posedaj k nombraj determinantoj (Kp iom de tiu ĉi kuko k iom da kuko; rento de mil dolaroj k mil dolaroj da rento; la nombro de niaj partianoj^Z k multe da partianoj);

and also

La subst., kiu venas post da, ne povas mem esprimi precizan kvanton (Kp parto de jaro k deko da jaroj; duono de monato k kelke da monatoj).

Definition I.5 of el in PIV says the following:

Prep. montranta […] [l]a aron, kies erojn oni deprenas aŭ abstraktas; la devenon de parto apartigita disde la tuto: unu el ili^Z; du el la plej fortoj; *la plej fortaj el ĉiuj; kelkaj el la ĉefoj^Z […]

So if you want to consider a specific subset of another specific group, you use el. If you want to express a quantity of a generic group or concept, you use da.

el

Note that da can never be used with something specific, because it represents a quantity of some generic thing, like a liquid or a type of object, or people, etc. See this remark from PIV:

Konsekvence, la subst., kiu venas post da ne devas esti determinata de:
1 la (Kp kvaronjaro estas parto de la jaro^Z k kvaronjaro estas peco da tempo);
2 ĉiuj k tuta (Kp nur kelkaj el ĉiuj voĉdonantoj k kelke da voĉdonantoj);
3 montraj, posedaj k nombraj determinantoj (Kp iom de tiu ĉi kuko k iom da kuko; rento de mil dolaroj k mil dolaroj da rento; la nombro de niaj partianoj^Z k multe da partianoj);

and also

La subst., kiu venas post da, ne povas mem esprimi precizan kvanton (Kp parto de jaro k deko da jaroj; duono de monato k kelke da monatoj).

Definition I.5 of el in PIV says the following:

Prep. montranta […] [l]a aron, kies erojn oni deprenas aŭ abstraktas; la devenon de parto apartigita disde la tuto: unu el ili^Z; du el la plej fortoj; *la plej fortaj el ĉiuj; kelkaj el la ĉefoj^Z […]

So if you want to consider a specific subset of another specific group, you use el. If you want to express a quantity of a generic group or concept, you use da.

Specifically ĉiu(j) and multaj can work fine before el.

ĉiu(j) de tiuj

With or without j means basically the same thing, but the nuance is different: With ĉiu you focus more on the individual thing. Note that ĉiu el tiu is a bit odd, because tiu is one specific thing. You can say ĉio el tio though (because tio can refer to a multitude of things).

ĉiom el tiuj

This is a little odd, because ĉiom expresse a quantity, whilst tiuj expresses specific things. It would then be better to say ĉiom el tio.

multaj el tiuj_ This just means many of those and is fine. It would be weird to say multa el tiuj, because tiuj refers to several specific things, but multa is singular: so this makes no sense; you cannot have many of a bunch of objects that is singular! However, multa el tio does make sense, because tio can be something uncountable (like water).