ĉioscia kaj ĉionscia(nta)

Question

Mi ne sukcesas trovi klarigon aŭ pravigon gramatikan por la adjektivo ĉioscia.

Mi uzas ĉionscia, sed kaj PIV kaj Tekstaro listigas nur uzojn de ĉioscia (sen -n).

Tamen Zamenhof uzis ĉionscianta (kun -n) kaj ankaŭ en Tekstaro oni trovas ĉioscianta (sen -n).

Mi povus kompreni la mankon de -n se la -o estus interliga finaĵo, kiel en fruktodona (fruktdona ne facile eldireblas), sed ĉi okaze ne ŝajnas temi pri tio.

Ĉu estas gramatika klarigo por la manko de -n en la kunmetaĵo adektiva de ĉio kaj scii? Similajn kunmetaĵojn oni trovas en Tekstaro, kaj kun -n kaj sen ĝi, kvazaŭ ne estus regulo en la lingvo, kaj ambaŭ validus: ĉiopova, ĉioscia, ĉiovida, ĉionpenetra, ĉiondetrua, ĉionvidanta ...

Answer 1

PMEG donas du klarigojn.

Sube de tiu subĉapitro pri interligaj finaĵoj estas subĉapitro pri objekto kiel antaŭelemento, en kiu oni konstatas, ke la antaŭelemento en leterskribi "ne estas ordinara objekto, sed montras karakterizaĵon de agospeco".

Miaopinie pli klara klarigo estas en la ĉapitro 37.4 Vortigo de frazetoj. En tiu ĉapitro PMEG priskribas, kiel oni konstruas kunmetaĵojn de frazetoj aŭ kunapartenantaj vortoj. Oni retenas nur la plej gravajn elementojn de la frazeto, sed ne ekzemple j- kaj n-finaĵojn.

Ni ja havas ekzemplojn:

• skribi leteron → leterskribi
• doni voĉon → voĉdoni
• provi kapti fiŝojn → fiŝkapti
• akiri per laboro → perlabori

Kompreneble oni povas krei derivaĵojn de tiuj vortoj.

• Ĉu vi ne havas tamen ian suspekton pri la leterskribanto?
• Voĉdono estas maniero kolektive decidi pri io.
• Ni invitas ĉiujn al fiŝkaptado.
• perlaborita enspezo

Laŭ tiu modelo:

• scii ĉion → ĉioscii → ĉioscianta