Kiam oni diskutas tekstojn de LGP indas scii ke mi ŝatas lirikan ambiguecon. Tio iom kontrastas fundamentan ideon en esperanto — klareco. Mi devas konfesi ke la limo inter la malpreciza kaj la malkomprenebla/sensignifa estas malvasta, kaj ke mi verŝajne stumblis flanken plurfoje.
Pri la teksto de Societo.... mi tamen sentas fieron daŭre 11 jarojn poste. :-)
- vialangulo = ulo vialanga = ulo de via lango = iu kiu havas la econ de via lango
(komp. fremdulo = ulo fremda = iu kiu havas la econ esti fremda)
Cetere pri ĉiangulo: mi celas ke ĝi signifu kaj ĉi angulo kaj ĉio angulo (laŭ la regulo ke oni libere aŭ tenas aŭ perdas o-finaĵojn en kumetaĵoj.) Per tio mi volas priskribi senton samtempe ĉi tie kaj ĉie.
Mi supozas ke vi notis ke la lasta vorto eksenlime ankaŭ estas ambigua.