"Streuselkuchen" estas speco de dolĉa kuko el Germanio. Ĝi estas populara en la suda parto de Brazilo pro la germana migrado, kie oni nomas ĝin "cuca" [kuka]. La ĉefaj ingrediencoj de la kovraĵo estas faruno, sukero kaj butero aŭ margarino. Ĉi tie estas recepto.
Mi trovis komentojn pri tiu vorto ĉe tri paĝoj: 1, 2, 3.
Kiel nomi tiun manĝaĵon en Esperanto?
Mi memoras, ke estis pri tio diskuto en iu retlisto. La problemo estas, ke tiu speco de kuko-kovraĵo estas kulture specifa (germanlingvujo kaj kelkaj landoj kun germana influo), do eĉ se ekzistas radiko por ĝi, ĝi povus esti por alikulturanoj nekomprenebla, pro la fremda koncepto.
Mi rekomendas en tiaj okazoj uzi pli longan, memklarigan esprimon, ekz. past-eroj, la tuta kuko do estus (gista/mikspasta) kuko kun pastera kovraĵo. En la ĝusta kunteksto, do ekz. faka libro aŭ kiam vi ofte hejme parolas pri tiaj aferoj (kiel ekz. mi, kiu ofte bakas) kaj do bezonas mallongan esprimon, tiam mi proponas la esprimon ŝtrejzelo (el la rusa, origine verŝajne tra la jida el la germana) por la pastero, do ŝtrejzela kuko.
En la angla estus "crumble cake"- pro la dispecigita tavolo. Mankas (al mi) bela esperanta verbo por esprimi "erŝutita/kovrita kuko".
Mi ege ŝatas la vorton "ŝtrojzelo" aŭ eĉ "ŝtrojzelo"! Oni bezonas neologismon ĉi-okaze.
